Louis van Gasteren overleden

Louis van Gasteren is op 10 mei overleden. Als regisseur en producent (Spectrum Film) laat hij een uniek en indrukwekkend oeuvre achter van ruim 70 documentaires, die 60 jaar cultuurgeschiedenis omvatten. Van Gasteren had een brede interesse in de wereld om zich heen, die hij altijd met grote overgave én kennis van zaken in beeld bracht: van waterbeheer, technologie en architectuur tot politiek en oorlog. Met een even zo grote zorgvuldigheid onderzocht Van Gasteren telkens weer welke vorm het best paste bij dat wat hij wilde laten voelen en beleven door zijn publiek. De hoge eisen die hij aan zichzelf stelde, legde hij ook aan anderen op. Niet zelden gepaard gaande met de spreekwoordelijke vlijmscherpe tong en bulderende stem. De bulderende lach was er overigens ook.

Tot op hoge leeftijd bleef Van Gasteren aan het werk. Hij voltooide o.a. HET VERDRIET VAN ROERMOND (2005) over de executie van veertien mannen in Roermond door het Duitse gezag in 1944. Hij onderzocht in TERUG NAAR NAGELE (2012) of de bouw van EEN NIEUW DORP OP EEN NIEUW LAND (1960) nog aan de huidige eisen van bewoners, architecten en bestuurders voldeed. Op zijn 90e verjaardag in 2012 ging NEMA AVIONA ZA ZAGREB in premiere, een zelfportret en tijdsdocument van de roerige jaren zestig ineen. Ter gelegenheid van zijn 90e verjaardag verscheen ook het boek SIGNAAL. De beeldende kunst van Louis van Gasteren.

2 dagen na zijn 93e verjaardag in 2015 kreeg Van Gasteren het eerste exemplaar van Filming for the Future – The Work of Louis van Gasteren, geschreven door Patricia Pisters, uitgereikt. Het is de eerste monografie van het werk van één van de grootste documentairemakers van Nederland.

Van Gasteren was erelid van de Nederlandse Beroepsvereniging van Film- en Televisiemakers (NBF), vanwege zijn bijzondere en grote betekenis voor de Nederlandse film- en televisiewereld. In 2001 ontving hij de Zilveren Anjer van het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Op het Nederlands Film Festival werd Van Gasteren onder meer geëerd met een Gouden Kalf voor Beste Film (HANS: HET LEVEN VOOR DE DOOD, 1983), waarvoor hij ook de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek kreeg uitgereikt en een Gouden Kalf voor Beste Korte Documentaire (DE PRIJS VAN OVERLEVEN, 2003). In 2002 ontving Louis van Gasteren een Gouden Kalf voor zijn bijzondere verdiensten voor de Nederlandse Filmcultuur: de Cultuurprijs.

Louis van Gasteren was getrouwd met Joke Meerman.