Lockdown Cinema – In het Hoofd van de Dokter
“Toen ik dit jaar mijn eigen productiebedrijf begon, was regisseur/scenarist Juul Op den Kamp een van de Z@ppdoc Lab workshop deelnemers en was ik als producent betrokken bij haar project. Dat was ook direct het eerste project van Yalla Docs. Terwijl Juul op basisscholen aan het researchen was, gingen de scholen dicht vanwege corona. Toen duidelijk werd dat dit allemaal nog even zou duren, begonnen Juul en ik te bespreken of we deze film überhaupt nog wel konden maken. In dezelfde besprekingen hadden we het veel over de coronacrisis en de enorme gevolgen daarvan. Juul gaf aan dat ze veel vrienden, familie en kennissen heeft die in de zorg werken en zich altijd heeft gefascineerd over hoe weinig emoties zij met anderen delen en hoever ze tegelijkertijd gaan om zichzelf op te offeren voor het geven van goede zorg.
Zorgmedewerkers hebben het eigenlijk nooit over hoe het met henzelf gaat, dat lijkt niet zo aan de orde als er mensen ziek zijn en overlijden. Maar toen zij door de coronacrisis voor het eerst op grote schaal de dood meemaakten, bracht dat een gevoel van machteloosheid met zich mee waar ze niet op voorbereid waren. Hoewel we er al veel over hebben gehoord, biedt de film op creatieve wijze een unieke inkijk in de emotionele belevingswereld van zorgmedewerkers. Uit de film blijkt dat het voor zorgmedewerkers misschien tóch wel belangrijk is om ook over hun eigen angsten en emoties te praten.
Het proces van de film begon eigenlijk toen Juul in maart besloot haar kennissen in de zorg op te bellen, tussen hun shifts door, en te vragen wat er nu exact in hun hoofd omging. Het experiment 'in het hoofd van de dokter' was geboren. De gesprekken die Juul met de artsen, verplegers en ander ziekenhuispersoneel voerde, nam ze op. Al na de eerste gesprekken bleek hoe fijn de zorgmedewerkers het vonden om hun hart te luchten en hoeveel ze ook te luchten hadden. We zagen potentie in de gesprekken en besloten er een film van te maken. Juul kon de gesprekken zelf opnemen en zou ook een aantal beelden zelf gaan filmen.
Vanuit die eerste keuze is het project eigenlijk steeds een stapje groter geworden. Thomas van Krugten toonde zich bereid om een aantal dagen te filmen voor de documentaire, editor Maarten Ernest was enthousiast om een paar dagen te monteren en Ricky Cherim (artiestennaam Meetsystem) zou wel muziek willen maken. Met al dit enthousiasme en opeens een hele professionele crew, groeide ook de potentie van de film. Het werd duidelijk dat dit niet alleen maar een snel projectje tussendoor zou zijn, maar echt een volwaardige korte documentaire.
Om dit ook echt mogelijk te maken, hadden we echter wel een budget nodig. We hadden nog een aantal (duurdere) draaidagen te draaien, de montage bleek een enorme puzzel, er was tijd nodig voor beeldresearch en voor het maken van animaties. En als dat alles gedaan zou zijn, konden we het niet over ons hart verkrijgen om de film niet op professioneel niveau af te werken in beeld (grading, etc) en geluid (sounddesign en mix). Precies op het moment dat we écht wat meer budget nodig hadden, introduceerde het Filmfonds de Lockdown Cinema bijdrage. We hebben toen keihard geknald om een goede aanvraag te typen, wat een heel positief effect had op het proces van de film zelf. We werden namelijk gedwongen om concrete keuzes te maken in een proces dat tot dan toe in extreme mate flexibel was geweest. Die flexibiliteit was erg waardevol geweest, maar nu was ook het moment om knopen door te pakken.
Door de toekenning van het fonds kwam de film in een stroomversnelling: we konden ineens harde afspraken maken en de nodige expertise bij het project betrekken. Madeleine Homan schoof aan als animator en hielp de verschillende beeldlagen in de film te ‘lijmen’, Thijs Felperlaan boog zich over het sounddesign en Abel van Erkel ging over het titelontwerp. Het bleef een film met een klein budget, maar met het opgebouwde enthousiasme van de crew en flink wat inzet van Juul en mij was de bijdrage van het fonds voldoende om een film te maken waar we erg trots op zijn. We hebben veel geleerd over elkaars interesses, doelen en werkwijzen, maar ook over hoe je een film maakt over een onderwerp waar iedereen het al over heeft, en toch iets nieuws maakt. Voor mij als nieuwe producent was het ook een erg fijn project om te ervaren hoe het is om volledige eindverantwoordelijkheid over een project te hebben. Door alle korte lijnen die ik met crew had en doordat iedereen ‘ownership’ over de film voelde, kon ik goed overleggen met crewleden en konden zij mij helpen prioriteiten bepalen. Alle ervaringen uit deze film neem ik zeker weer mee in mijn volgende producties.
In het hoofd van de dokter is op 21 november in besloten kring en met een zorgvuldig coronaprotocol in voorpremière gegaan in bioscoop Lab111. Momenteel zijn wij bezig met het uitwerken van een impact campagne om te zorgen dat de film bewustwording creëert over meer ruimte in de zorg voor intervisie en het uiten van emoties. Daarbij wordt de film ondersteund door het Amarte Fonds, dat ook een bijdrage heeft geleverd aan de realisering van de film."