Europese Coproductie Award – Prix Eurimages voor Leontine Petit
De Prix Eurimages Coproductie Award is een van de meest prestigieuze prijzen die een zelfstandige Europese producent kan winnen en onderstreept de positie van Leontine Petit in het hart van de Europese filmindustrie. “Het was buitengewoon belangrijk voor mij,” zegt ze.
Kijk naar de films die Lemming ge(co)produceerd heeft, titels zoals In The Fog, Heli, The Lobster en Vivas Las Antipodas, en je ziet Mexicaanse, Russische en Scandinavische films naast haar vele Nederlandse titels. Petit werkt duidelijk graag met uitgesproken makers zoals Amat Escalante, Yorgos Lanthimos, Victor Kossakovsky en Sergei Loznitsa.
Petits carrière in de filmindustrie begon in de jaren negentig, toen ze werkte als productiemanager en productieleider. Ze heeft niet op een filmschool gezeten - er waren geen opleidingen voor producenten - maar studeerde filosofie en geschiedenis. In eerste instantie deed ze onder meer projecten voor de Nederlandse productiebedrijven IDTV, BosBros en Egmond. Ze begon, zoals ze het zelf noemt, “onderaan”, maar ze wist vanaf het begin dat ze fictie wilde gaan produceren. Haar moment van openbaring kwam toen ze in 1995 een EAVE Producers Workshop bijwoonde.
“Dat was voor mij echt een moment dat mijn leven veranderde,” zegt ze. Voor de eerste keer kreeg ze praktische lessen over wat er nodig is voor het coproduceren van een Europese film. EAVE bood daarnaast een uitgelezen kans om te netwerken. Ze kreeg er onder meer les van de in Parijs gevestigde Jacques Bidou en de legendarische Duitse producent Karl Baumgartner.
“Zoals Petit het stelt, moet je ontdekken of je met je partners kan opschieten en of je op dezelfde manier werkt.”
Zij hielpen haar om een eigen identiteit als producent te ontwikkelen - een gevoel van welke soort films ze wilde maken. Onder haar medestudenten, waarvan er veel hechte vrienden en collega's werden, bevonden zich de Duitse producent Jens Meurer van Egoli Tossell, Heino Deckert van Deckert Distribution, en regisseur/producent Peter Brosens, die zich toen allemaal in een vergelijkbare fase van hun carrière bevonden.
Het geheim voor coproduceren is misschien niet zo gecompliceerd. Zoals Petit het stelt, moet je ontdekken of je met je partners kan opschieten en of je op dezelfde manier werkt. Als de band sterk genoeg is, moet je in staat zijn eventuele problemen het hoofd te bieden. “Je hebt elkaar op veel meer manieren nodig dan alleen 'kun jij mij een zak geld geven' dan geef ik jou een zak geld terug.” Als Lemming een coproductie maakt, zoekt Petit naar meer dan alleen een financiële partner; ze zoekt ook naar een creatieve bijdrage. Ze geeft aan dat goede coproducenten zowel nieuwsgierig als heel flexibel moeten zijn. Ze is even bedreven in de rol van hoofdproducent die een project leidt als in die van coproducent van een film die ergens anders ontstaan is.
Als Nederlandse producent werkt Petit heel nauw samen met het Filmfonds en brengt zij hulde aan de directeur van het Filmfonds, Doreen Boonekamp. “Als het Fonds het bedrag voor minoritaire coproducties niet had verhoogd, had ik er niet zoveel gedaan,” zegt de baas van Lemming.
Een van haar huidige projecten is het bevorderen van nauwere banden tussen Europese en Chinese producenten. Ze is een van de oprichters van Bridging the Dragon, een netwerk dat dit doel nastreeft, en ontwikkelt momenteel een Nederlands/Chinese coproductie, de vampierfilm Dead and Beautiful van David Verbeek.
Toen Petit het podium van de EFA betrad om haar prijs in ontvangst te nemen, hield ze een vlammende toespraak waarin ze benadrukte hoe Europees ze zich altijd heeft gevoeld. “Dat klopt,” zegt ze, waarmee ze uiting geeft aan een sentiment dat, zo weet ze, misschien niet zo populair is in deze tijd van toenemend nationalisme en spanningen binnen de EU. “Ik heb me altijd meer Europees dan Nederlands gevoeld.”
Dit artikel van Geoffrey Macnab verscheen in het Engels in SeeNL # 26